Πρωτότυπο θεατρικό έργο του Ανδρέα Φλουράκη.
Το έργο Θέλω μια χώρα του Ανδρέα Φλουράκη παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Royal Court Theatreστο Λονδίνο τον Ιούνιο του 2013 σε σκηνοθεσία του Richard Twyman. Η αναθεωρημένη μορφή του κείμενου ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα τον Ιούλιο του 2015 στο Φεστιβάλ Αθηνών με τη συνεργασία του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν σε σκηνοθεσία της Μαριάννας Κάλμπαρη και κυκλοφόρησε σε βιβλίο από την Κάπα Εκδοτική, με επίμετρο της Έλενας Τριανταφυλλοπούλου. Το εξώφυλλο κοσμεί έργο της Χριστίνας Κάλμπαρη.
Ο συγγραφέας για το έργο του: Το «Θέλω Μια Χώρα» είναι ένα έργο που ξεκίνησε από την κριτική της χώρας που έχουμε και τον οραματισμό της χώρας που θέλουμε. Κάθε σύγχρονη χώρα δεν είναι ούτε ομοιογενής ούτε ομόφωνη, με βάση αυτό το δεδομένο γράφτηκε το έργο. Πολυφωνία δεν σημαίνει κι έλλειψη ιδεολογίας, αν και το «Θέλω Μια Χώρα» διατηρεί μια έλξη-άπωση προς κάθε τελεσίδικη ή τυχοδιωκτική εξαγγελία. Το έργο βασίζεται σε μια συνθήκη αβεβαιότητας, πρόκλησης και ανεδαφικότητας: μήπως η χώρα που έχουμε δεν είναι η κατάλληλη για να ζήσουμε και πρέπει να βρούμε μια καινούργια; Πάνω σε αυτή τη συνθήκη διαπλέκονται οι φωνές όσων καλούνται να διαμορφώσουν πλαίσια ζωής σε ένα έδαφος μεγάλων ασταθειών. Είναι δυνατόν το μεγαλύτερο μέρος ενός λαού να αναζητά επαναπροσδιορισμό του ίδιου του του τόπου; Γιατί και πώς γίνεται αυτό; Πώς διαμορφώνεται στις μέρες μας ένας τόπος που μπορεί να γίνει αποδεκτός ως χώρα; Μήπως έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία διαμόρφωσης χωρών και συνεπώς μια νέα χώρα δεν μπορεί παρά να ανήκει σε ένα συλλογικό φαντασιακό;
Η Έλενα Τριανταφυλλοπούλου σημειώνει, μεταξύ άλλων, στο επίμετρό της: Το νεοελληνικό θεατρικό έργο του Ανδρέα Φλουράκη «Θέλω μια χώρα» έρχεται να συναντήσει τα φώτα της σκηνής σε μια χρονική περίοδο που το επικαιρικό του αντίκρισμα επιβεβαιώνεται με τέτοια αξιοθαύμαστη ακρίβεια, που σου δίνει την εντύπωση ότι η δημιουργική σκέψη του συγγραφέα βρίσκεται σε «ανοιχτό διάλογο» με τη σύγχρονη ιστορία. Προσπερνώντας τις συνηθισμένες δραματουργικές φόρμες, ο Φλουράκης δεν ενδιαφέρεται να σκιαγραφήσει χαρακτήρες, αλλά τρόπους σκέψης, δεν επιθυμεί να παραδώσει σκηνές δράσης, αλλά ένα λεκτικό ψηφιδωτό ιδεών, επιθυμιών, κρίσεων, αμφισβητήσεων και λογικών ή ακόμα και ανορθολογικών συμπερασμάτων, όπως αυτά προκύπτουν μέσα από την καθημερινότητα της εποχής μας. Ο τρόπος γραφής του κειμένου αναδεικνύει αναμφισβήτητα έναν και μόνο πρωταγωνιστή: το πλήθος. Μία σκηνική πολυφωνία που επανέρχεται ή καταλήγει συνεχώς σε ένα και μοναδικό αίτημα: Θέλω μια χώρα.
Σχήμα: 17 εκ Χ 21 εκ, ISBN: 978-618-5191-01-6, Σελίδες: 48